ฉี เฮียวกง

สนาม: ผู้ประกอบการออนไลน์

บทนำ: นายกฤษฎา จีนะวิจารณะ อธิบดีกรมสรรพสามิต เปิดเผย กรมฯ อยู่ระหว่างการศึกษาการเก็บภาษีใหม่ ๆ เพิ่มขึ้น เช่น การเก็บภาษีรถมอเตอร์ไซด์ตามการปล่อย CO2 เหมือนกับเก็บภาษีรถยนต์ เนื่องจากมอเตอร์ไซค์มีการจำหน่ายจำนวนมากสร้างมลพิษกับสภาพอากาศ ซึ่งก่อนหน้านี้กรมสรรพสามิตก็ได้เก็บภาษีรถยนต์ตามการปล่อยก๊าซ CO2 ไปแล้วจากเดิมที่เคยเก็บตามขนาดความเครื่องยนต์ ซึ่งทำให้การเก็บภาษีได้เพิ่มขึ้นและทำให้สินค้าเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมมากขึ้น...

กฎหมาย Qi Wei Wangtian

สนาม: เฉียนหัวเน็ต

บทนำ: เฒ่าทระนง ตาบอดสองข้างตั้งแต่อายุแค่ 20 ปี หมดอาลัยตายอยากในชีวิตเพราะช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ กระทั่งเพื่อนบ้านแนะหนทางสว่างให้หันมาปลูกผักขาย โดยขึงเชือกจากบ้านไปยังแปลงผัก สู้ฝึกฝน 2 ปีจนมีความชำนาญ พืชผลงอกงาม ทำเงินได้ปีละหลายหมื่น สร้างความพิศวงให้คนตาดีจนทึ่งไปตามๆ กัน เมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธ์นี้ ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งจากชาวบ้านในพื้นที่ ตพรุดินนา อคลองท่อม จกระบี่ ว่ามีชายตาบอดแต่ยังสู้ชีวิต มีความสามารถปลูกผักขาย สร้างรายได้เลี้ยงตัวเอง จึงเดินทางไปตรวจสอบ พบนายจิตร รักรัตน์ อายุ 59 ปี อยู่บ้านเลขที่ 46 หมู่ 8 ตพรุดินนา อคลองท่อม ปลูกบ้านหลังเล็กๆ กลางสวนปาล์มน้ำมัน รายล้อมด้วยแปลงผักนานาชนิด นายจิตรเป็นคนพิการตาบอดทั้งสองข้าง ใช้วิธีการเดินตามเชือกที่ขึงไว้ ตักน้ำรดผักและออกเก็บผักในแปลงผักที่ปลูกไว้อย่างคล่องแคล่ว สร้างความประหลาดใจแก่ผู้พบเห็น เนื่องจากผู้พิการทางสายตาส่วนใหญ่ไม่สามารถทำงานในลักษณะดังกล่าวได้ ต่างชื่นชมในความมุมานะพยายาม จนสามารถสร้างรายได้เลี้ยงตัวเองได้โดยไม่เดือดร้อน นายจิตรเล่าว่า เริ่มพิการตาบอดเมื่ออายุได้ 20 ปี ขณะนั้นไปเป็นทหารเกณฑ์ แต่เกิดอาการปวดหัวอย่างรุนแรง และตาพร่ามัวมองอะไรไม่เห็น ทางผู้บังคับบัญชาจึงได้ให้กลับมารักษาตัวที่บ้าน จากนั้นอาการปวดหัวก็หาย แต่ตากลับบอดสนิททั้งสองข้าง ทำให้รู้สึกท้อแท้ สิ้นหวัง เพราะเริ่มพิการตั้งแต่อายุยังน้อย ใช้เวลาหลายปีกว่าจะทำใจได้ และพยายามดิ้นรนต่อสู้ชีวิตเรื่อยมา โดยอาศัยอยู่กับพี่สาว และพยายามหาหนทางทำมาหาเลี้ยงตัวเอง ไม่ต้องการเป็นภาระผู้อื่น จนกระทั่งเพื่อนบ้านคือ นายสุวงค์ แก้วตั้ง อายุ 69 ปี ได้แนะนำให้ปลูกผักข้างๆ บ้านขาย โดยวิธีการขึงเชือกจากบ้านไปยังแปลงผัก ระยะทาง 300 เมตร ตักน้ำในสระข้างบ้านมารดผัก ตอนแรกก็ค่อนข้างยากลำบาก เพราะมองไม่เห็น ต้องใช้วิธีสัมผัส จากนั้นก็พยายามฝึกฝนเรื่อยมา โชคดีที่นายสุวงค์จะคอยช่วยเหลือแนะนำมาตลอด จนกระทั่งผ่านไป 2 ปีก็เกิดความชำนาญ นายจิตรกล่าวว่า ตอนนี้ปลูกผักไว้หลายชนิด เช่น แตงกวา ฟัก ผักกาด บวบ คะน้า เป็นต้น โดยให้พี่สาวนำไปขาย บางครั้งมีชาวบ้านมาซื้อถึงที่ เนื่องจากสงสารที่ตนพิการตาบอด และที่สำคัญผักที่ปลูกไว้จะไม่ใช้สารเคมี แต่ก็ให้ผลดีและไม่มีปัญหาเรื่องแมลงศัตรูพืช จนเป็นที่ประหลาดใจของเพื่อนบ้าน ซึ่งตอนนี้มีรายได้จากการขายผักปีละหลายหมื่นบาท สามารถเลี้ยงตัวได้สบาย ไม่เดือดร้อน ด้านนางบุญเกิด สมหวัง เป็นเพื่อนบ้านวัย 60 ปี เล่าว่า ตนมีสายตาปกติ และได้ปลูกผักมานานหลายปี แต่ส่วนใหญ่ไม่ค่อยได้ผล ผักที่ปลูกแห้งเหี่ยวตายบ่อยครั้ง แต่นายจิตรเป็นคนตาบอดกลับปลูกผักได้ผลดี ผักงอกงาม เจริญเติบโต น่ารับประทาน เป็นที่ต้องการของลูกค้า ก็ต้องยอมรับในความสามารถ ที่สามารถทำได้ดีกว่าคนปกติ